บทที่ 207 ความจริงยิ่งเจ็บ (150%)

“นี่คุณ!”

คนถูกฉวยโอกาสแบบไม่ทันตั้งตัวหลุดอุทาน ตากลมเบิกกว้าง ขณะยกมือขึ้นกุมแก้มร้อนจี๋ เมื่อมองไปยังลูกสาวแล้วเห็นว่าเด็กน้อยกำลังก้มหน้าก้มตาพยายามตักแครอทในถ้วยแกงจืด จึงค่อยลอบผ่อนลมหายใจออกมา เพราะกลัวว่าคนหน้าทนที่กำลังเดินอ้อมไปนั่งลงในฝั่งตรงข้าม และส่งยิ้มกรุ้มกริ่มมาให้เธอ จะทำอะไรประเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ